Telefoon detox

Afgelopen weekend wandelde ik op de Veluwe, een 24 uurs hike waarbij ik weer even helemaal alleen was met de natuur. Het is vaak een hele toestand om mezelf daar te krijgen, een stuk in mij wat geen zin heeft om te gaan, uit de comfort zone gaan, ergens een gevoel van onveiligheid wat open en bloot in het bos liggen geeft.

Het tegenovergestelde is waar als ik er eenmaal ben. Ik leef meer als ik in het bos ben, ik ervaar meer rust en ben meer connected.

In de westerse wereld waar alles zo snel gaat, waar overal mensen zijn en waar we continu met elkaar verbinden via telefoon, internet en tv, voel ik me het meest uit verbinding. Als ik praat met vrienden hoor ik van hen hetzelfde. Hoe komt dat? Heeft iedereen daar last van?

Voor mij voelt het alsof het contact via appjes niet de connectie geeft die we als mensen nodig hebben. Het herhaaldelijk checken van je telefoon op berichtjes, het mindloos scrollen op social media, het brengt ons uit verbinding van onze innerlijke ik. Alleen als we als observator kijken naar wat er binnen in ons gebeurt zijn we daadwerkelijk aan het verbinden en dat gebeurt het makkelijkst in meditatie en in de natuur.

Onder andere dit ging door mijn hoofd tijdens mijn hike, ik herinnerde mij de keren dat ik lange tijden zonder telefoon zat, het gaf mij zo’n rust, ik was veel meer aanwezig in het moment. Heerlijk was het. Goede voornemens toen, om minder op internet te gaan, faalde als snel toen er weer wifi aanwezig was. Velen van jullie zullen het herkennen denk ik. Zeker als je de periode zonder internet en smartphones hebt gekend. Ook nu merk ik hoe kort mijn spanningsboog is, tijdens het maken van dit blog. Elke keer als ik een paar zinnen schrijf, voel ik de behoefte mijn Whatsapp Web te checken.

Het goede voornemen kwam tijdens mijn hike weer sterk omhoog. Ik wil niet meer de hele dag op dat ding kijken. Ik wil in controle zijn over wat ik kies en niet kies, een telefoon of app die controle over mij heeft kan ik niet accepteren.

Een filmpje over de werking van het dopamine systeem voor mijn hike aan speelde ook mee. Een telefoon werkt net als gokken in het casino, onbewust kijken we of iemand ons een berichtje stuurde, we hebben behoefte aan contact mét, en bevestiging ván onze sociale omgeving, die sociale omgeving is nu altijd bij ons, door het internet en de telefoon. In het casino win je soms wat geld, maar niet altijd, door dit willekeurigheidseffect wordt het verslavingsgedrag versterkt. Het zelfde gebeurt dus bij het checken van appjes.

Zodoende was mijn oplossing het kopen van een tweede telefoon, zo’n eentje die alleen maar kan bellen, SMSen en o ja Snake spelen, want welke smartphone heeft er nou Snake? Afgelopen week testte ik hem uit. Tot 18.00 uur ben ik alleen telefonisch bereikbaar en heb ik geen beschikking over het internet. Wifi heb ik in mijn huis niet dus uit is uit. Een ritme wat ik de komende tijd ga proberen aan te houden, op sommige dagen zal ik mijn slimme? telefoon meer nodig hebben maar als er ruimte is wil ik mezelf rust geven en wat telefonisch detoxen.

Over mijn overige detox ervaringen schrijf ik graag een volgend blog.

Tot lezens!